بررسی تاثیر مدیریت سرمایه در گردش و ساختار سرمایه بر قابلیت سود دهی

سود خالص هر واحد تجاری برای یک دوره زمانی خاص را می توان به عنوان نتیجه نهایی فعالیتهای سرمایه گذاری، مالی و عملیاتی دانست. این فعالیتها متاثر از تصمیمات مدیریت و عوامل محیطی( درونی و بیرونی ) می باشد. این مقاله چگونگی سوددهی برای125 مورد از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 92-85که متاثر از مدیریت سرمایه در گردش( بخش فعالیتهای عملیاتی ) و ساختار سرمایه ( بخش فعالیتهای مالی ) می باشد را مورد بررسی و ارزیابی قرار می دهد. متغیر های مستقل به کار رفته شامل نسبت جاری (معرف مدیریت سرمایه در گردش ) و اهرم مالی ( معرف ساختار سرمایه ) و متغیر وابسته سود قبل از بهره و مالیات ( معرف قابلیت سوددهی ) می باشد. همچنین جهت تکمیل کار از دو متغیرکنترلی، اندازه شرکت و اهرم عملیاتی نیز استفاده شده است. نتایج تحقیق که بر اساس مدل رگرسیون بدست آمده است نشان می دهد که بین مدیریت سرمایه در گردش و قابلیت سوددهی یک رابطه منفی و بین ساختار سرمایه و قابلیت سوددهی یک رابطه مثبت وجود دارد.